Brief aan Hubert van Albert 14-02-1944

Brief aan Hubert van Albert 14-02-1944De reden dat Albert de brief van Hubert niet eerder heeft beantwoord is dat zijn aanzichten zich niet dekten met zijn denken. Hij zegt bewust niet dekten. Dat is weliswaar verleden tijd, maar de persoonlijke indruk was zo schokkend dat hij zich maar langzaam herstellen kon.Hij kan geen oorddeel afgeven over de situatie aan de hele "Ostfront". Wat je persoonlijk beleefd is vaak geschikt om de hele toestand aan te geven. Ik geeft echter toe dat het niet nu pas langzaam lukt over mij zelf heen te komen. Ik heb zware inzetten beleefd, dat na maandenlang gevecht ons bataljon verbloedde, ook heb ik dit in regiment verband beleefd. Dat echter in ongeveer 8 weken een hele divisie verbloedde is ook voor mij en overweldigende belevenis. Hoe lang ik soldaat ben, dat weet je!Hier moet ik nu aan jouw brief aanhaken, jouw mening is dat de tegenstander in verhouding grotere verliezen leidt dan wij. Ook dat wij dan uiteindelijk in de gelegenheid zullen zijn deze tegenstander in het oosten te verslaan.Die theorie is juist. In de praktijk ziet het er anders uit. De getalsmatige overmacht te groot. Als onze leiding niet zo voortreffelijk en de verbetenheid bij de mannen niet zo ster, deze veldtocht, nee de hele oorlog, zou al lang verloren zijn. Met de inzet van alle middelen vertragen wij nu een structureel vooruitkomen van de vijand.Ik geloof echter niet dat het ons zal lukken het front tot stilstand te brengen. Volgens mij zijn we daarvoor te zwak.Hebben we nog wezenlijke reserves of gevechtsmiddelen (dan echter in ...) dan kun je gelijk hebben. Zolang dat niet waar en zichtbaar aan het front tot werking komt, heb ik gelijk. Hij geeft een beschouwing op de nieuwe dingen waarvan al lang sprake is. Met dergelijke verhalen winnen we de oorlog niet. Wij hebben iets revolutionairs nodig. Maar als er niets anders is dan in goeds naam gas.Maar dan in een operatie aan het hele front, ja aan alle fronten in zulke diepte dat alle of zo wezenlijke delen van fronttroepen van de vijand op slag vernietigd worden. Een dergelijke actie kan beslissend zijn.Hij geeft aan dat hij zich geen oordeel aanmeet van het hele oostfront. Hij wil zo begrepen worden dat hij over de gevechtskracht van de verschillende landen die daar vechten niet wil oordelen.Wat hij hier schreef was in geactualiseerde vorm rond midden november 1943 op de radio waar onze divisie met naam genoemd werd. Hij is er trots op bij deze eenheid te horen. Hiermee heeft men bevestigd dat wij gevochten hebben zoals dat van ons verwacht werd. Wat er met mij gebeurd weet ik niet. Als mijn verlof afgelopen is gaat ik naar mijn bataljon terug. Waarheen ik gestuurd word is onbekend. Helaas mag hij nu niet naar Aidlingen komen. Een "tussenverlof" is neit toegestaan. Hij is voor herstel hier en is nog helemaal niet gezond. Mijn maag en darmen zijn nog niet in takt. Als ze hem in deze toestand naar het front stuurt, belandt hij vlug weer in het lazaret. Hongeren is het beste voor hem. Daar kun je niet van leven, eet hij een stuk zwart brood dan houdt hij het bijna niet vol van de pijn.Wat familieberichten. Hedwig blijft. Albertle is van zijn difterie genezen en doet het goed op school.Deze brief is aan hem persoonlijk geschreven en is voor de soldaat Hubert bestemt. Aan alle geliefden in Aidlingen en zijn moeder doet hij de beste groeten.