L. Pijnenburg: Hoe ik Afrika zag

Leni Pijnenburg woont in Utrecht, werkt (vermoedelijk) bij C&A in Amsterdam en wordt, samen met haar collega Hermien Mulder, gevraagd om lid te worden van de Repatriëringsdienst van Vrouwelijke Hulp Korps (VHK). Na een korte militaire training in Breda vertrekt ze op 26 november 1945 met het vliegtuig naar Suez. Zij werkt in het kledingdepot in Ataka, een voormalige Britse legerbasis bij het Suezkanaal, waar een kledingdepot is ingericht waar de repatrianten uit Nederlands-Indië werden geregistreerd, medisch gecontroleerd en van winterkleding werden voorzien. De groep waarmee ze werkt bestaat uit de heren Van der Steen, van Buchem en Brugman en mevrouw Van Wijlen. In januari 1946 is ze in Cairo en Alexandrië. Het dagboek eindigt op 12 januari 1946. Leni Pijnenburg woont in Utrecht, werkt (vermoedelijk) bij C&A in Amsterdam en wordt, samen met haar collega Hermien Mulder, gevraagd om lid te worden van de Repatriëringsdienst van Vrouwelijke Hulp Korps (VHK). Na een korte militaire training in Breda vertrekt ze op 26 november 1945 met het vliegtuig naar Suez. Zij werkt in het kledingdepot in Ataka, een voormalige Britse legerbasis bij het Suezkanaal, waar een kledingdepot is ingericht waar de repatrianten uit Nederlands-Indië werden geregistreerd, medisch gecontroleerd en van winterkleding werden voorzien. De groep waarmee ze werkt bestaat uit de heren Van der Steen, van Buchem en Brugman en mevrouw Van Wijlen. In januari 1946 is ze in Cairo en Alexandrië. Het dagboek eindigt op 12 januari 1946. Het dagboek is in 2024 geschonken aan het NIOD ; de herkomst is verder onbekend.