Fakânsjehûs De Terrorist, 1999

Opname start met beelden uit zomer 1946 van de veerboot naar Ameland. Een groep vrouwen stapt uit de bus bij een vakantiehuis. Het gaat om gezinnen van omgekomen verzetsmensen uit de Tweede Wereldoorlog. Oud-verzetsmensen hebben de Duitse barakken in de duinen omgebouwd tot vakantiehuis. <br/>De naam van het huis ‘De terrorist’ is een geuzennaam voor verzetsmensen in de oorlog. Het personeel bestond vooral uit oud-koeriersters. Directrice was Truus Kuipers, zij was actief in het verzet. Onder haar latere naam Angeniet Rijkeboer–Kuipers vertelt zij dat Piet Oberman en Bob Scheepstra met het idee kwamen de barakken om te bouwen. Burgemeester Walda kocht de barakken voor één gulden, het opknappen werd o.a. betaald met geld van oorlogsprofiteurs. <br/>Veel beelden in en rond het vakantiehuis.<br/>Vaste gast is Wil Smit met zoontje Anton. Haar man Petrus Keverkamp was kapper in Houtigehage. Hij werd in 1941 opgepakt voor zijn deelname aan verzetswerk, overgebracht naar het hoofdkwartier van de SD in Groningen en stierf later in concentratiekamp Mauthausen. Onder haar latere naam Wil de Vries–Smit (‘tante Max’) vertelt zij hoe zij pas in augustus 1945 bericht kreeg van het Rode Kruis dat haar man was omgekomen. <br/>Groenteman Durk Dijkstra uit Tersoal verborg wapens voor het verzet. Kort voor de bevrijding werd hij opgepakt door de Grüne Polizei. In een interview vertelt mevrouw Freeke Dijkstra–Bouwman (‘tante Griet’) hoe Durk in het verzet kwam, zich bewust van de gevaren. Ze hadden afspraken gemaakt voor het geval Durk zou omkomen. <br/>Beelden van een reünie van vrouwen op het strand van Ameland. Zij bezoeken het vakantiehuis en halen herinneringen op. Directrice Truus Kuipers vertelt dat zij de vrouwen, na aankomst, eerst hun verhaal liet doen. De vrouwen hebben elkaar goed kunnen helpen bij de verwerking. <br/>Beelden van een groep vrouwen met kinderen in een kring, voor de ingang; rennende kinderen; vrouwen en kinderen spelend op het strand. Alles in een uitgelaten