Miejska Komisja Badania Zbrodni Niemieckich w Lublinie

Materiały organizacyjne, 1945-1947, sygn. 1; Protokóły zeznań świadków, skorowidz przesłuchiwanych, wykazy protokółów, 1945-1947, sygn. 2-14; Wykaz i skorowidz przestępców wojennych, b.d., sygn. 15-16; Fotografie, 1946, sygn. 17; Ogólne, 1945-1947, sygn. 18-19; Sprawy finansowe, 1945-1947, sygn. 20-21 Miejska Komisja Badania Zbrodni Niemieckich w Lublinie była specjalnym organem wymiaru sprawiedliwości powołanym dla zebrania materiałów i zbadania zbrodni niemieckich popełnionych w latach 1939-1944 na terenie miasta Lublina. Komisja została powołana 12 lipca 1945 r. na zebraniu organizacyjnym w gmachu Zarządu Miejskiego w Lublinie przy ul. Krakowskie Przedmieście 78. Komisja liczyła 12 osób. Przewodniczącym został prezydent Lublina Tadeusz Kadura (funkcję tą pełnili następnie kolejni prezydenci, Wacław Wodarski i Tadeusz Jarosz), zastępcą - Prezes Sądu Okręgowego w Lublinie Czesław Szczepański. Pozostali członkowie reprezentowali różne warstwy społeczeństwa. Organami wykonawczymi Komisji były sekcje: straceń i grobów, prasowa, badań zbrodni w obozach. Na posiedzeniu 23 stycznia 1946 r. powołana została podkomisja dla badania spraw Majdanka, prowadząca prace niezależnie do Komisji Miejskiej. Prace dochodzeniowe prowadzone były przez zawodowych sędziów z zachowaniem procedur Kodeksu Postępowania Karnego. Na podstawie dekretu Krajowej Rady Narodowej z 10 listopada 1945 r. o Głównej Komisji i Okręgowych Komisjach Badania Zbrodni Niemieckich (Dz. U. Nr 51 poz. 293) czynnościom dochodzeniowym została nadana moc czynności sądowych, a protokółom sporządzanym przed Komisją - moc protokółów sądowych. Komisja zakończyła prace z dniem 1 kwietnia 1947 r. Ostatnie posiedzenie Komisji poświęcone jej likwidacji odbyło się 28 maja 1947 r