Fritz Pfeffer

Zoals veel Duitse Joden was ook Fritz Pfeffer voorafgaand aan de machtsovername door de NSDAP in 1933 volledig geïntegreerd in de Duitse maatschappij en samenleving. Zo dient hij als dienstplichtig militair tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Duitse leger, en richt hij in 1913 een tandartspraktijk op in Berlijn. Na het einde van de vijandelijkheden pakt hij zijn werk weer op en houdt tot 1938 deze praktijk aan. In dat jaar vlucht hij naar Nederland, nadat hij en veel andere Joden na de gebeurtenissen van de Kristallnacht Duitsland ontvluchten. Zijn intentie is om daarna door te reizen naar Chili. Uiteindelijk vindt de emigratie van Fritz Pfeffer en zijn vriendin Charlotte Kaletta geen doorgang. Fritz Pfeffer duikt in november 1942 onder in het Achterhuis van Prinsengracht 263. Op 17 oktober 1987 komt Joke Kniesmeijer, (oud-)medewerker van de Anne Frank Stichting, op het Waterlooplein de collectie Pfeffer-Kaletta op het spoor. De vondst bestaat uit brieven, foto's en persoonlijke voorwerpen die de relatie van Fritz Pfeffer en Charlotte Kaletta duiden. De objecten zijn afkomstig van Charlotte Kaletta: na haar overlijden zijn ze bij een handelaar op het Waterlooplein terecht gekomen. Een ander deel van deelcollectie is afkomstig uit de nalatenschap van Peter Pepper, ofwel Werner Pfeffer, de zoon van Fritz, die hij voor de oorlog naar zijn broer Ernst Pfeffer in Engeland had gestuurd en die na de oorlog naar de Verenigde Staten emigreerde.