Zakhorloge van Salomon van Loon

Dit zakhorloge werd tijdens de oorlog door het echtpaar Van Loon in beheer gegeven aan Geisje van der Veen-Van Sloten. Geisje had destijds een wijnhandel aan de Herenwal, pal naast de vroegere synagoge. Jeltje van Loon zou het horloge na de oorlog weer ophalen, maar kwam nooit terug. Geisje heeft het horloge altijd bewaard. Haar schoonkleindochter, Lydia Jensma- Felix, is op zoek gegaan naar de familieleden van Jeltje om het horloge terug te geven. De familie was van mening dat het horloge in Heerenveen moest blijven als tastbare herinnering aan de gruwelijkheden tegen de Joden tijdens de oorlog. Jeltje en Salomon van Loon dreven een zaakje in manufacturen in de Molensteeg in Heerenveen. De verkoop van manufacturen zal geen vetpot zijn geweest, maar het lukte hen om het hoofd boven water te houden. Van de periode na hun huwelijk in 1923 is niet veel bekend. Vermoedelijk bezochten ze regelmatig de synagoge aan de Herenwal, waar ze ook hun geloofsgenoten ontmoetten. De Joodse gemeenschap in Heerenveen was toen niet heel groot meer. In 1933 moest de synagoge zelfs worden gesloten omdat geen minjan meer aanwezig was. Op 10 januari 1941 werd door de Duitse bezetter een verordening uitgevaardigd waarin werd bepaald dat alle Joden zich, tegen betaling, moesten laten registreren. Op de registratielijst van Heerenveen stonden 40 namen, waaronder die van Jeltje en Salomon. De Joden raakten bij een volgende verordening hun onroerend goed en het beheer over hun bezittingen kwijt. Dat betekende dat Jeltje en Salomon hun winkeltje en de andere bezittingen in één klap kwijt waren. De verordeningen met maatregelen tegen Joden volgden elkaar steeds sneller op. In 1942 werd het echtpaar Van Loon weggevoerd naar Westerbork en vrij kort daarna naar Auschwitz, waar zij op 23 november 1942 in de gaskamers werden vermoord.