WONING - Dhr. Heidekamp ;

Interview met dhr. Heidekamp door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). Interview met Berend Heidekamp, wonend Sportlaan 51, Emmeloord BB06629 Project Woning Hij is geboren in 1923 in Onstwedde in Groningen en is na de lagere school direct gaan werken. Tijdens het zaaien van de haver ervaarde hij het uitbreken van de oorlog. Aanvankelijk ging tijdens de bezetting het leven gewoon door. In 1943 is hij ondergedoken in de regio Veenendaal, omdat hij niet in Duitsland te werk gesteld wilde worden. In de regio Veenendaal heeft hij ca 9 maanden gewoond. Daarna is hij met de fiets (tandem) teruggegaan naar zijn thuis is Onstwedde, maar zorgde ervoor buiten het zicht van de Duitsers te blijven. Poolse militairen hebben Onstwedde bevrijd; daarna is er een groot feest. Kort na de WO II heeft hij zich vrijwillig gemeld als militair die naar Indonesië zou worden uitgezonden. In de kazerne in Zuidlaren werd een bataljon gevormd van vrijwillige militairen uit die regio die naar Indonesië gingen. De doelstelling was de daar wonende Japanners te bewaken, die Indonesië. Hij ging een opleiding in Zuidlaren en ging op 1 januari 1946 met de trein naar Oostende en is daar op de boot gegaan naar Engeland. Met de trein ging hij naar East Hampstead en kreeg daar een vervolgopleiding. Vanuit Southhampton ging met de boot naar Singapore, daar sliep hij drie weken in tenten en moest op de Japanners passen. Vanuit Malakka (Singapore) ging hij met de boot naar Jakarta en is vervolgens doorgevaren naar Soerabaja (Batavia). De reis naar Indonesië was avontuurlijk en gaf allerlei nieuwe indrukken. In de kazerne in Soerabaja kregen ze ’s nachts te maken met aanvallen van opstandelingen waarbij er drie doden en elf gewonden vielen. De dag daarop hebben ze het terrein om de kazernegebouwen helemaal platgebrand zodat ze konden zien wat er op hen afkwam. Daarna begon het patrouille lopen en het beveiligen van de bevolking die geleidelijk we Soerabaja terugkwam. Na enige tijd hebben ze de Engelse militairen die daar ook waren, afgelost. In kampongs in de omgeving van Soerabaja heeft hij ca één jaar verbleven. Regelmatig was er vuurcontact met de opstandelingen en namen ze ook opstandelingen krijgsgevangen. De omstandigheden waren erg primitief, auto’s moesten ze zelf zien te verwerven door oude auto’s op te knappen. De eerste zware mitrailleur (een Bren) hebben ze buitgemaakt op de vijand. Van nabij maakte hij het sneuvelen van meerdere militairen mee. Tijdens patrouilles en bezoeken aan kampongs werden regelmatig opstandelingen gevangen genomen. Heidekamp weigerde om ongewapende mannen dood te schieten maar zijn luitenant schoot hen zonder pardon dood. Eenmaal is Heidekamp gewond geraakt; het was gelukkig slechts een vleeswond aan zijn arm en na een week werd hij weer ontslagen uit het ziekenhuis. Hij moest zelf zijn vervoer verzorgen terug naar zijn bataljon. Eind 1947 kwam de eerste politionele actie. Daarbij heeft hij Malang bezet gehouden; er was behoorlijk veel verzet in Malang. Vanuit Malang ging hij op patrouille en bij terugkomst had een bevriende Javaan vaak vers fruit op hun bed gelegd. Van zijn verloofde ontving hij heel veel post; die post was voor hem erg belangrijk. Vanuit Malang is hij in september 1948 naar huis gegaan. Eerst naar Lawang, een dorp in de buurt van Malang, en na zes weken naar Nederland. Aankomst in Rotterdam en daarna met de bus naar huis. Er stond een ereboog voor hem klaar, daarna kon het normale leven weer beginnen. Eénmaal, in 1981, is hij met zijn vrouw terug geweest in Indonesië