Breigoederenfabriek STYL Meyer & Co. (Amsterdam)
Systematische indeling: C. Industrie: textiel en kleding Fritz Michael Meyer (Berlijn 1902-1991) was zelfstandig handelsagent voor Duitse tricotage. Hij was ook mede-oprichter van de joodse boksclub Makkabi als verweer tegen het antisemitisme in Duitsland. Na de Machtübernahme verhuisde hij in maart 1933 naar Amstelveen. Met een vennote begon hij de tricotagefabriek Meyer & Co. op het adres Waalstraat 72. Begin 1935 kocht hij van grafisch ontwerpster Alice Garnmann het merk "STYL", dat door een ander bedrijf geweigerd was, en noemde zijn bedrijf "STYL Meyer & Co.". Hij huurde bedrijfsruimte op Amstellaan 81, later op Keizersgracht 124. In juli 1936 trouwde hij Meta Daniel (Dierdorf 1906-1996), die na haar huwelijk voor coupeuse leerde. Fritz ontwierp dameskleding in het Weense genre, Meta tekende de patronen. Het bedrijf verwerkte met gemiddeld 10 vaste werknemers merinoswol, versterkt met een draad van Bembergzijde. De kleding werd verkocht bij de betere modezaken, o.a. bij Maison de Bonneterie in Amsterdam en Den Haag. In november 1942 kwam het bedrijf onder toezicht van Verwalterin E.G.B. Ross (Maastricht 1910- ), die de opdracht had, het bedrijf te liquideren. Op 9 december 1942 kreeg ze toestemming van de Duitse autoriteiten, de aanzienlijke voorraden gesneden kleding die ze aantrof, af te laten werken tot uiterlijk 1 mei 1943. Daarbij had ze Fritz nodig, en vroeg dus een voorlopige vrijstelling van de Arbeitseinsatz. Ze voerde ook orders uit van het Wehrmachtsbeschaffungsamt in 's-Hertogenbosch. In 1943 werd het bedrijf geliquideerd en de familie Meyer dook onder. Twee naaisters overleden in Auschwitz. Na de oorlog vond het Nederlands Beheers Instituut nieuwe atelierruimte voor Meyer op Langestraat 33-37. Daar was een hoog de breierij en twee hoog de atelierruimte. Het kantoor en de showroom van de zaak waren aan huis, op Herengracht 79. Op sabbat was het bedrijf gesloten. Dat mocht officieel niet, omdat alle bedrijven een zesdaagse werkweek dienden aan te houden. De enige ontsnappingsmogelijkheid was een brief van de operrabijn dat de werkgever als vrome jood bekend stond. Volgens het Loonboek over 1949 (no. 5a) werd het personeel inderdaad voor 5 dagen betaald.Eind jaren veertig beleefde Meyer & Co. zijn beste tijd. Er werkten dertig mensen in de breierij en de naaizaal. In de jaren vijftig liep de zaak terug, omdat Fritz Meyer trouw bleef aan de door Christian Dior ontworpen New Look. De bedrijfsruimte werd leeg opgeleverd in maart 1957, maar STYL Meyer bleef ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel. Bijzondere Collecties 682
- Archieven Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG)
- Archief
- https://hdl.handle.net/10622/ARCH04182
Bij bronnen vindt u soms teksten met termen die we tegenwoordig niet meer zouden gebruiken, omdat ze als kwetsend of uitsluitend worden ervaren.Lees meer