Herplaatsing van de Grenssteen “De Drieherenpaal” en de herplaatsing van, en inzegening van het “Heurbericher kruutz” in 2004

Grenssteen “De Drieherenpaal” Deze zandsteen met zijn van nature “uiervormige” struktuur deed dienst als Akense grenssteen en is daarom voorzien van een adelaar als symbool van het Rijk Aachen. Hij is in het jaar 2000 bij de aanleg van Avantis aan het daglicht gekomen. Naast de twee bestaande stadsmuren rondom de stad Aachen werd in 1338 begonnen met de aanleg van een landgraaf. Deze wal werd een extra verdediging plus tolheffing die de buitenste ring om de stad vormde. Met een lengte van ± 70 km. Bij doorgangen en andere markante punten stonden grenspalen, waarvan er nog slechts 19 over zijn. Een van deze grenspalen werd de Drieherenpaal genoemd en stond ooit daar waar nu de officiële grenssteen met nummer 213 staat. (zie kaart). In een protocol uit 1772 lezen wij “Nummer 75, Liegender Pfahl mit Adler, am Dreyherrigen Pfahl genannt”. Deze grensmarkering was drieherig, omdat bij een overeenkomst uit 1661, “partage traktaat”, een drielandenpunt was ontstaan, (zie kaart). Tijdens het Weense congres van 1815 werden het Jülicher (Horbach en Richterich) en de Freie Reichsstadt Aachen, onderdeel van Pruissen. Simpelveld en Bocholtz werden aan het nieuwe Koninkrijk der Nederlanden toegevoegd. Hierdoor werd het weer een gewone grenssteen. Grenskruis. Het “Heurbericher kruutz” staat op een kruising van twee eeuwenlang belangrijke wegen: de Horbacherweg van Bocholtz over Horbach, Ter Heyden, naar Rolduc en Herzogenrath. de Drieherenpaalsweg van Heerlen over Laurensberg naar Aachen. Bij dit baken in het open landschap, bleven mijnwerkers en marktlui stilstaan om even te bidden voor een behouden terugkeer en een goede verkoop van hun producten. In 1939 werd de grens met prikkeldraad gesloten. Het grenskruis was een van de mogelijkheden voor Bocholtzenaren om ‘s zondags contact te houden met hun Duitse familieleden. Maar wel onder het toeziend oog van Duitse soldaten. Oktober 1944 bij het beleg van Aachen werd het houten grenskruis aan flarden geschoten. Alleen de voet met opschrift “Gott ist mein Schutz” bleef over. Tot 1960 was hier “Sperrgebiet”. Pas daarna kon op verzoek van mijnwerkers een provisorisch kruis geplaatst worden. In 2003 is een nieuw kruis geplaatst en ingezegend. Op de foto staat Math Klinkers a.i. voorzitter en Guus Herbergs met de megafoon bestuurslid van de HKV de Bongard.