Nabestaanden interview 20, Vera de Jong-Simons, Late gevolgen van Sobibor

Vera de Jong-Simons is geboren in 1939. Ze is tweeënhalf, drie jaar oud als ze ondergebracht wordt bij een onderduikfamilie. Een Amsterdamse oom van haar vader is gemengd gehuwd en Vera overleeft de oorlog bij de streng katholieke zus van zijn vrouw in Maastricht. Ze heeft hele goede herinneringen aan deze onderduikperiode. Na de oorlog wordt ze gedoopt en nog weer later wordt ze geheel onverwacht naar de zus van haar oorlogspleegmoeder en de oom van haar vader in Amsterdam gebracht. Ze is dan ongeveer zes jaar en er wordt haar niets uitgelegd. Hoewel ze warme herinneringen heeft aan deze oom van haar vader breekt een onprettige tijd aan bij haar voogd en voogdes in Amsterdam. Vera kan niet opschieten met haar pleegmoeder/voogdes. In 1951 overlijdt haar voogd en niet lang daarna hoort Vera dat ze Joods is en dat ze geen ouders meer heeft. Vanaf haar achttiende ontworstelt ze zich langzaam aan haar voogdes met wie ze - tegen haar zin - naar Australië is geëmigreerd. Vera komt erachter dat haar voogdes haar bestolen heeft en haar erfenis heeft verkocht. Terug in Amsterdam ontmoet Vera haar latere echtgenoot John. Ze krijgen twee kinderen en verhuizen naar Brussel. Vera’s beide ouders zijn vermoord in Sobibor.