Interview met Dick Blonk, Reis van de razzia

De heer Blonk was achttien jaar toen hij meeging met de razzia. Met een kolenaak kwam hij terecht in Kampen. Van daar uit is hij verder gegaan met de trein naar Duitsland tot in het Ruhrgebied bij Essen. Onderweg heeft hij schoten gehoord, maar pas later heeft hij begrepen dat er mensen zijn doodgeschoten. Hij moest loopgraven en schuttersputjes graven. Hij is bevrijd door de Amerikanen en werd, na ontluizing en inschrijving, opgevangen in een gevangenis in Duitsland en later in een klooster bij Vaals. Daar bleek hij tuberculeuze buikvliesontsteking te hebben. Uiteindelijk is hij met een ambulance naar huis, naar Rotterdam terug vervoerd. Daar heeft hij nog een jaar nodig gehad om te herstellen. Toen hij hersteld was, ging hij aan het werk. Hij heeft zijn werkzame leven als inspecteur van woningcorporaties in 1990 beëindigd. De heer Blonk herinnert zich nog goed de armoede en dat heeft er toe geleid dat hij nog steeds geen eten weggooit.