Contra-terreur.

Contra-terreur. In de zomer van 1944 bepaalde Hitler dat strafprocessen tegen illegale werkers niet langer mochten plaatsvinden. Terreur moest voortaan worden beantwoord met contra-terreur. Verzetsmensen die bij hun aanhouding gewapend bleken, moesten voortaan ter plaatse worden doodgeschoten of aan de Sicherheitspolizei worden uitgeleverd. Die mocht vervolgens zelf uitmaken welke arrestanten voor fusillering in aanmerking kwamen. De executies werden meestal gekoppeld aan sabotagedaden en aanslagen van de illegaliteit. De fusillades vonden vanaf de herfst van 1944 niet langer plaats op afgelegen plaatsen, zoals de duinen, maar in het openbaar, langs de wegen en op pleinen. Toevallige voorbijgangers werden gedwongen de macabere vertoning te aanschouwen. Represailles door de Duitsers - fusillades. Hofplein Rotterdam. 20 personen gefusilleerd op 12 maart 1945 voor de aanslag op een opperwachtmeester van de Ordnungspolizei. Foto gemaakt door KP'er. In de laatste fase van de bezetting, bij de nadering van de geallieerden in de nazomer van 1944, lieten de Duitse autoriteiten hun pogingen om de Nederlanders als ‘Germaans broedervolk’ voor het nationaal-socialisme te winnen geheel varen. Het toenemend verzet maakte hen duidelijk dat hun missie hopeloos was. Met nietsontziende terreur probeerden zij de illegaliteit van verdere verzetsdaden af te houden. Niet alleen werden aanslagen en sabotagedaden beantwoord met het executeren van willekeurige gevangenen, steeds vaker gebeurde dat ter afschrikking ook in het openbaar. Op Maandag 12 maart 1945 werden Rotterdammers op het Hofplein gedwongen toe te kijken bij het doodschieten van twintig Todeskandidaten als represaille voor het neerschieten van een Duitse politieman. Een verzetsman maakte daarvan deze illegale opname.