Het op straat maken van pasfoto's ten behoeve van de persoonsbewijzen.

Het op straat maken van pasfoto's ten behoeve van de persoonsbewijzen. Tijdens de Duitse bezetting werd een speciaal Nederlands identiteitsbewijs ingevoerd: het persoonsbewijs (PB).Voorzien van een handtekening, pasfoto en vingerafdruk moest iedereen ouder dan 14 jaar het persoonsbewijs bij zich hebben en het bij controle tonen. Eind 1940 werd het persoonsbewijs door de Duitsers verplicht gesteld. De daadwerkelijke uitreiking vond vanaf april 1941 plaats. Aanvraagformulieren werden nauwgezet bewaard in de gemeentelijke bevolkingsregisters en van alle Nederlanders samen in een centrale archiefbewaarplaats in Den Haag. Zo werd het mogelijk de Nederlandse bevolking aan een verscherpte controle te onderwerpen. Daarnaast hadden de Duitsers een belangrijk instrument in handen om het verzet aan te pakken. Eind 1940 beginnen de voorbereidingen voor de invoering van het persoonsbewijs, een verplicht document voor alle Nederlanders van veertien jaar en ouder. Voor Nederland is de door de Duitsers ingevoerde identificatieplicht een nieuw fenomeen. Nog in maart 1940 heeft de Nederlandse regering een voorstel van topambtenaar Jacobus Lentz voor invoering van een identiteitsbewijs verworpen. Argument: identificatieplicht zou veronderstellen dat elke Nederlander een potentiële misdadiger kan zijn. Lentz krijgt echter van de Duitsers groen licht om zijn - zeer moeilijk na te maken - ontwerp in te voeren. Nederlanders gaan in de maanden daarna massaal op de foto voor het persoonsbewijs, dat vanaf maart 1941 zal worden uitgereikt.