Collectie Menno Huizinga

Het Haagse Bos wordt gekapt wegens aanleg van de Vesting Clingendael als onderdeel van de 'Atlantikwall', Van 1940 tot 1945 was de Oostenrijkse jurist Arthur Seyss-Inquart rijkscommissaris van het bezette Nederland. Hij woonde op het landgoed Clingendael. In 1943 verhuisden de meeste departementen uit Den Haag naar onder meer Hilversum en Utrecht. Seyss-Inquart bleef, juist als symbool van het Duitse gezag. Om die reden kwam er een tweede vesting in de stad: Stützpunktgruppe Clingendael, met eigen tankgrachten en bunkers. De commandobunker die Seyss-Inquart naast zijn villa liet bouwen kreeg, om het militaire karakter ervan te verhullen, het uiterlijk van een boerderij. Op het metersdikke betonnen dak lagen gewone dakpannen. De schoorstenen waren in werkelijkheid luchtafweerposten. Menno Huizinga, 1907 - 1947, was een vakfotograaf die o.a bedrijfs- en reclamefotografie maakte. Zijn werk toont veel overeenkomsten met de nieuwe zakelijke fotografie uit de jaren 20 en 30. In de eerste oorlogsmaanden maakt hij pasfoto's voor de nieuwe Persoonbewijzen. Begin 1941 krijgt hij een baan bij de Luchtbeschermimg waar hij tot in 1944 blijft werken. Hierdoor kan hij met toestemming van de Duitsers overal reportages maken van bominslagen en verwoestingen. Zijn werk dient ook als dekmantel voor zijn werk voor het verzet. Vanaf eind 1943 " werkt" hij voor de verzetsgroep Packard. Al in 1941 begint Huizinga het leven in bezet Den Haag te fotograferen. In 1942 fotografeert hij de aanleg voor de Atlantik wall en de afbraak die daarvoor nodig is. In 1943 het kappen van het Haagse Bos, in 1944 Dolle Dinsdag. En in de winter de jacht op alles wat brandbaar was. Hij verbergt zij kamera, een Leica, in een kaaskistje waar een gaatje in gezaagd is. Tot slot fotografeert hij de bevrijding, de intochten en de feesten. In totaal onstonden ruim 700 foto's van het dagelijks leven in Den Haag.