Bijlage: burgemeesters : 1918-1934Godefridus J.M. Wagenaar (tevens Heeswijk) 1934-1957 Johannes M. vd Veerdonk 1957-1969mr. Herman Breukel Bevolkingsontwikkeling Aan het begin van de negentiende eeuw telde Dinther ruim 1.100 inwoners. Vijftig jaar later was het inwonertal gegroeid naar 1.616, maar in de tweede helft van die eeuw kwam er bij geen Dinthenaar meer bij. In 1900 waren er 1.652 inwoners. Weer een halve eeuw later waren er ruim 1.000 inwoners bijgekomen: in 1950 waren dat er namelijk 2.676. Bij de opheffing van de gemeente in 1968 telde Dinther ruim 3.400 inwoners. Het archief : De periode van het voorafgaand archiefgedeelte loopt tot en met 1923, omdat in 1924 een nieuw ordeningssysteem is in - gevoerd, namelijk een alfabetisch-systematisch rubriekensysteem, het Bloemendaals Stelsel dat wordt toegepast tot ± 1932, waarna de code VNG wordt gebruikt. Het archief over de betreffende periode is volgens de basisarchiefcode van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten ingedeeld. Beide oude coderingen zijn vermeld in de flexvelden. De eerste in het veld VNG code en de tweede in het ordeveld. De rubriekscodering van het Bloemendaalse stelsel is losgelaten omdat in de agenda's (chronologische inhoudsopgave) van de ingekomen en uitgegane brieven - niet de rubriekscodering wordt genoemd. Ook bleken de rubrieksomschrijvingen - met name die van de onderverdelingen - vaak vaag, zodat ze moesten worden aangepast voor digitaal gebruik. Brabants Historisch Informatie Centrum Historisch overzicht : Historie Dinther wordt voor het eerst in schriftelijke documenten genoemd in 1139. Paus Innocentius II bekrachtigde toen alle schenkingen die ooit waren gedaan aan de Sint-Servaaskerk te Maastricht. Tot die schenkingen behoorde de kerk van Dinther. Dat is de reden waarom de rooms-katholieke parochie van Dinther aan Sint-Servatius is toegewijd. Dinther is, evenals de buurdorpen Heeswijk en Veghel, ontstaan in de buurt van een doorwaadbare plaats in de rivier de Aa. Het middelpunt van Dinther vormde altijd het gebied rond de kerk. De verspreide bebouwing van het dorp strekte zich al in de achttiende eeuw ver uit. Later werd de agrarische ruimte tussen deze linten opgevuld met kleinschalige woonwijken. Uitbreiding van het woningenbestand vindt momenteel vooral plaats in de Heilaren ten noordoosten van het dorp. De overgang van de stedelijke bebouwing naar het buitengebied verloopt vrijwel overal zacht: de dorpsrand is kleinschalig en groen. Enige uitbreiding van industrie heeft plaats op het industrieterrein Retsel. In de jaren '30 werd de Aa gekanaliseerd. (Wikipedia) Gemeentewapen Het gemeentewapen van Dinther is op 16 juli 1817 vastgesteld door de Hoge Raad van Adel. De omschrijving luidde als volgt: "van sabel beladen met een klimmende leeuw van zilver, hebbende op deszelfs lijf een schildje van lazuur, beladen met zes bezans van goud, staande 3, 2 en 1". Bezans zijn penningen. De leeuw is afkomstig van het wapen van de familie Van der Leck, heren van Heeswijk en Dinther. Het bijschildje is het wapen van Bentheim, uitgevoerd in rijkskleuren. Het werd waarschijnlijk toegevoegd na het huwelijk van de heer van Heeswijk en Dinther, Van der Aa, met een nakomeling van Walraven van Bentheim. Aanwijzingen voor de gebruiker : Verwijzing naar archiefstukken uit dit archief geschiedt door (volledig): Brabants Historisch Informatie Centrum, toegangsnummer 7602 Gemeentebestuur Dinther, 1924-1968 , inv.nr. ... (verkort): BHIC, 7602 Gemeentebestuur Dinther 1924-1968 , inv.nr. ... Gemeentelijke herindelingen Tot 1 januari 1969 was Dinther een zelfstandige gemeente in het noordoosten van Noord-Brabant, gelegen aan het riviertje de Aa en de Zuid-Willemsvaart, tussen Heeswijk, Schijndel en Veghel. Het gebied besloeg een oppervlakte van 1.862 ha en telde twee kerkdorpen: Dinther en Loosbroek. Vanaf 1 januari 1969 gingen de gemeenten Dinther en Heeswijk samen verder als de nieuwe gemeente Heeswijk-Dinther, 3.407 ha groot. Met ingang van 1 januari 1994 kwam er overigens alweer een einde aan die zelfstandigheid: het hele gebied ging deel uitmaken van de gemeente Bernheze.