Briefje van Dannecker aan Rademacher, waaraan toegevoegd het "Madagascar-Projekt". Op het briefje heeft Rademacher een notitie voor Luther geschreven met de mededeling, dat Heydrich het plan al aan Ribbentrop gestuurd heeft. Het Madagaskarplan opent met een indeling. Achtereenvolgens worden behandeld: Het "Joodse vraagstuk" in Europa na de bezetting van Polen, het Westen en Noord-Westen van Europa; ligging, klimaat, omvang, economie en verkeerswegen op Madagaskar; Staatsrechtelijke vorm en verdeling in districten; organisatie van de Aussiedlung en voorbereidingen; transporten (scheepsruimte en financiering; vestiging; Joods interne organisatie; financiering van de Endlösung en maatregelen voorafgaande aan de Endlösung. Madagaskar is als alternatief voor de Auswanderung een mogelijkheid voor de 4 miljoen Joden, die onder Duits gezag zijn gekomen kwijt te raken. Het eiland heeft voor het grootste deel een ongezond klimaat; het is zo groot als Frankrijk, België en Nederland samen. Er is weinig industrie. Het spoorwegnet is heel klein; wegen- en bruggenbouw moeten nog op gang komen. De economie moet autarkisch worden zodat internationale handelscontracten onnodig zijn. Madagaskar moet geen Joodse staat worden, maar een Duits mandaat; het binnenlandse bestuur moet in de vorm van een politiestaat gegoten worden. De Joden krijgen een intern bestuur. Met de Franse autoriteiten moet voorlopig samengewerkt worden. De algehele leiding is in handen van de CdS. Hij zorgt voor de "Aussiedlung" en de vestiging, de financiering en de transportkosten alsmede het politieel toezicht op het eiland. Voor ieder Europees land, dat bezet of geannexeerd is, wordt een "Aussiedlungsstab" gevormd. Voor Duitsland, Oostenrijk en het Protektorat zijn dat de bestaande Zentralstellen. In de West-Europese landen wordt een Beauftragte benoemd. De eerste transporten moeten uit boeren, bouwvakkers, handwerkers en handarbeiders met hun gezinnen, alsmede artsen bestaan. Leeftijdsgrens: 45 jaren, 15 Aug.

Archief 270c: Proces Eichmann