L. Korsten: Mijn verhaal verslag van onderduik in St Odiliënberg en tewerkstelling in Hilden (Dld), 1943 - 1945.

Na het uitbreken van de oorlog gaat het leven in Roermond, de woonplaats van de auteur, eerst gewoon door, maar dan volgt invoering van spertijd, censuur, en verduistering door de Duitsers. Hij weigert in juli 1942 een oproep voor tewerkstelling en duikt onder op een boerderij in St. Odiliënberg bij Roermond, waar hij meehelpt aan alle voorkomende werkzaamheden, zoals melken, ploegen en inzaaien. Via brieven onderhoudt hij contact met zijn ouders. Bij een razzia in december 1944 door de Duitsers worden alle mannelijke bewoners van de boerderij, die ondertussen vol zit met vluchtelingen, gevangen genomen. Na een kort verblijf in een Durchgangslager vlakbij Düsseldorf wordt hij tewerkgesteld bij de Deutsche Eisenwerke in Hilden in de ijzergieterij, 2 uur lopen van Düsseldorf. Hij wordt gehuisvest in een Lager met grote wasruimte en een ruimte vol poepdozen. In de barak staat een grote kachel, waarop ze hun ondergoed uitkoken om dit te ontluizen. Bij een bombardement ontvlucht hij maart 1945 met enkele anderen het Lager en wordt met een stroom vluchtelingen naar het oosten gedreven. Ze slapen in scholen en boerenschuren. Hij vlucht met een andere Limburger het bos in en ze brengen enige tijd door in Brenken, waar ze tijdelijk werk vinden bij de plaatselijke bevolking. In april 1945 volgt de bevrijding door de Amerikanen en ze gaan lopend en met legertrucks over slechte wegen terug naar huis, naar Limburg Na het uitbreken van de oorlog gaat het leven in Roermond, de woonplaats van de auteur, eerst gewoon door, maar dan volgt invoering van spertijd, censuur, en verduistering door de Duitsers. Hij weigert in juli 1942 een oproep voor tewerkstelling en duikt onder op een boerderij in St. Odiliënberg bij Roermond, waar hij meehelpt aan alle voorkomende werkzaamheden, zoals melken, ploegen en inzaaien. Via brieven onderhoudt hij contact met zijn ouders. Bij een razzia in december 1944 door de Duitsers worden alle mannelijke bewoners van de boerderij, die ondertussen vol zit met vluchtelingen, gevangen genomen. Na een kort verblijf in een Durchgangslager vlakbij Düsseldorf wordt hij tewerkgesteld bij de Deutsche Eisenwerke in Hilden in de ijzergieterij, 2 uur lopen van Düsseldorf. Hij wordt gehuisvest in een Lager met grote wasruimte en een ruimte vol poepdozen. In de barak staat een grote kachel, waarop ze hun ondergoed uitkoken om dit te ontluizen. Bij een bombardement ontvlucht hij maart 1945 met enkele anderen het Lager en wordt met een stroom vluchtelingen naar het oosten gedreven. Ze slapen in scholen en boerenschuren. Hij vlucht met een andere Limburger het bos in en ze brengen enige tijd door in Brenken, waar ze tijdelijk werk vinden bij de plaatselijke bevolking. In april 1945 volgt de bevrijding door de Amerikanen en ze gaan lopend en met legertrucks over slechte wegen terug naar huis, naar Limburg