H.P. Steijger: Egodocument (getypt stuk; in 2 ex.)

Steijger loopt al een tijd rond met plannen te trachten bevrijd gebied te bereiken. Eind oktober wordt hij met twee jongelieden van zijn leeftijd door vissers de Biesbos ingebracht; midden er in zet de schuit hen af. Te voet gaan zij verder, steken met een roeiboot de rivier over naar Drimmelen, komen in Terheyden en, na de Mark overgestoken te zijn, door een onder water gezette polder, in Breda. Zij slapen op hun tocht bij boeren en maken ook veel gebruik van hun door bekenden of via illegale organisaties verstrekte adressen. Hun wordt aangeraden in Ulecoten, dat hevig beschoten wordt en zeer onveilig is, de plaats in te nemen van jongens uit dat dorp, waar de jongemannen 's nachts versterkingen voor de Duitsers moeten aanleggen, en op deze wijze te trachten door de linies te komen. Mijnenvelden maken dit waagstuk te hachelijk en omdat ook de elk ogenblik verwachte doorbraak niet komt en zij de bewoners van het dorp, waar iedere dag huiszoekingen worden gehouden, niet langer in gevaar willen brengen, keren zij terug om hun geluk elders te beproeven. Aangehouden door een Duitse post aan de rand van Ulecoten, weten zij zich uit de moeilijkheden te praten en worden doorgelaten. De volgende dag, 4 dagen na hun vertrek, bereiken zij Rijen en, zonder veel moeite, Tilburg, dat zo juist bevrijd is. Steijger wordt een tijdje onder toezicht genomen, komt dan vrij en krijgt zijn militaire opleiding bij de stoottroepen. Het laatste gedeelte van het dagboek beschrijft een dag training bij het Royal Netherlands Marine Corps, Detachment U.S.A., in juli 1945, in Amerika Steijger loopt al een tijd rond met plannen te trachten bevrijd gebied te bereiken. Eind oktober wordt hij met twee jongelieden van zijn leeftijd door vissers de Biesbos ingebracht; midden er in zet de schuit hen af. Te voet gaan zij verder, steken met een roeiboot de rivier over naar Drimmelen, komen in Terheyden en, na de Mark overgestoken te zijn, door een onder water gezette polder, in Breda. Zij slapen op hun tocht bij boeren en maken ook veel gebruik van hun door bekenden of via illegale organisaties verstrekte adressen. Hun wordt aangeraden in Ulecoten, dat hevig beschoten wordt en zeer onveilig is, de plaats in te nemen van jongens uit dat dorp, waar de jongemannen 's nachts versterkingen voor de Duitsers moeten aanleggen, en op deze wijze te trachten door de linies te komen. Mijnenvelden maken dit waagstuk te hachelijk en omdat ook de elk ogenblik verwachte doorbraak niet komt en zij de bewoners van het dorp, waar iedere dag huiszoekingen worden gehouden, niet langer in gevaar willen brengen, keren zij terug om hun geluk elders te beproeven. Aangehouden door een Duitse post aan de rand van Ulecoten, weten zij zich uit de moeilijkheden te praten en worden doorgelaten. De volgende dag, 4 dagen na hun vertrek, bereiken zij Rijen en, zonder veel moeite, Tilburg, dat zo juist bevrijd is. Steijger wordt een tijdje onder toezicht genomen, komt dan vrij en krijgt zijn militaire opleiding bij de stoottroepen. Het laatste gedeelte van het dagboek beschrijft een dag training bij het Royal Netherlands Marine Corps, Detachment U.S.A., in juli 1945, in Amerika