: Egodocument (handschrift (origineel))

De schrijver van het dagboek is N.S.B.'er en woont in Denekamp. Hij is waarschijnlijk getrouwd en is chauffeur van beroep. Hij vertrekt in het voorjaar van 1941 met de N.S.K.K. via Amsterdam en Brussel eerst voor een dag of tien naar Frankrijk, daarna via Diest naar Den Haag en vandaar na een verblijf van drie dagen weer naar Diest, voor een week. Men is hier met plm. 5000 man ondergebracht, terwijl er een accomodatie is voor 500 man; de toestanden laten dus veel te wensen over. 11 mei vertrekt men naar Polen. In Plock blijven ze ongeveer een maand. Bezigheden: bommenrijden. De schrijver doet dienst als chauffeur. Als de oorlog met Rusland uitbreekt, vertrekt men om aan het front dezelfde diensten te verrichten. Veelal rijdt of kampeert de colonne in de bossen van Litauen, Polen, Letland, Estland, Rusland, en komt zo nu en dan in de bewoonde wereld. Vaak wordt zij beschoten door partisanen en ook wel gebombardeerd. Begin augustus wordt de standplaats, vanwaar uit het front bediend wordt, Witebsk, half september Welikye Luki. Hier ligt de schrijver ruim een week in het ziekenhuis; begin oktober reist hij zijn inmiddels naar Smolensk vertrokken afdeling na. Vandaar vertrekt hij een week later met de anderen naar Warschau, waar zij in een reservekamp worden ondergebracht. De schrijver rijdt hier kolen en wacht inmiddels op de hem beloofde 14 dagen verlof. 20 oktober hoort hij, dat hij de volgende dag zal vertrekken. De schrijver van het dagboek is N.S.B.'er en woont in Denekamp. Hij is waarschijnlijk getrouwd en is chauffeur van beroep. Hij vertrekt in het voorjaar van 1941 met de N.S.K.K. via Amsterdam en Brussel eerst voor een dag of tien naar Frankrijk, daarna via Diest naar Den Haag en vandaar na een verblijf van drie dagen weer naar Diest, voor een week. Men is hier met plm. 5000 man ondergebracht, terwijl er een accomodatie is voor 500 man; de toestanden laten dus veel te wensen over. 11 mei vertrekt men naar Polen. In Plock blijven ze ongeveer een maand. Bezigheden: bommenrijden. De schrijver doet dienst als chauffeur. Als de oorlog met Rusland uitbreekt, vertrekt men om aan het front dezelfde diensten te verrichten. Veelal rijdt of kampeert de colonne in de bossen van Litauen, Polen, Letland, Estland, Rusland, en komt zo nu en dan in de bewoonde wereld. Vaak wordt zij beschoten door partisanen en ook wel gebombardeerd. Begin augustus wordt de standplaats, vanwaar uit het front bediend wordt, Witebsk, half september Welikye Luki. Hier ligt de schrijver ruim een week in het ziekenhuis; begin oktober reist hij zijn inmiddels naar Smolensk vertrokken afdeling na. Vandaar vertrekt hij een week later met de anderen naar Warschau, waar zij in een reservekamp worden ondergebracht. De schrijver rijdt hier kolen en wacht inmiddels op de hem beloofde 14 dagen verlof. 20 oktober hoort hij, dat hij de volgende dag zal vertrekken.