H.A. Robbé Groskamp: Dagboek (fotokopie van getypt stuk; in 2 ex.)

De schrijver is een ruim 30-jarige ingenieur. Zijn uitvoerig dagboek behandelt verschillende interessante aspecten van de oorlog en de oorlogsomstandigheden en van de mensen, die deze ondergingen. De schrijver is werkzaam bij Werkspoor in Amsterdam en woont met zijn Zwitserse vrouw en zijn dochtertje in Santpoort. Hij is van goede familie. Hij beleeft de oorlog sterk, met inzet van al zijn emoties, en is zeer principieel. De vraag of hij wel of niet zal wachtlopen b.v. dijt uit tot een probleem van grote afmetingen. Hij heeft wel illegale contacten, doet ook enig illegaal werk, waarover hij uit voorzichtigheid weinig schrijft. De meidagen van 1940 brengt hij door als artillerie-officier in de Peel, bij Mill (het afslaan van de aanval van een Duitse pantsertrein). Een heldere en emotionele beschrijving van de terugtocht door Brabant, uit Brabant naar Schouwen en Duiveland, het voortzetten van de strijd in Zeeland en tenslotte de capitulatie. Later weer in zijn burgerbetrekking werkzaam, stelt hij een rapport samen over Werkspoor, dat, ter voorlichting bij eventuele bombardementen, aan de geallieerden wordt doorgegeven. - In de zomer van 1943 duikt hij onder omdat hij het in krijgsgevangenschap gaan principieel afwijst, verder uit tegenzin tegen de in zijn ogen te ver gaande collaboratie bij Werkspoor en omdat hij zich te veel geëxposeerd heeft. Hij houdt zich vooral daarna druk bezig met concepten voor wereldhervorming op politiek en geestelijk plan. Een lezing hierover, clandestien in beperkte kring in Santpoort gehouden, resulteert tenslotte in een groot geschreven stuk, een plan "De Verenigde Volken", dat hij bestemt voor de conferentie van San Francisco en dat hij in april 1945 (hij woont dan, geëvacueerd uit Santpoort, in Overveen), per fiets over de Veluwe tot bij Apeldoorn, door de linies brengt. Een grote teleurstelling volgt: alle autoriteiten wijzen hem af. De schrijver is een ruim 30-jarige ingenieur. Zijn uitvoerig dagboek behandelt verschillende interessante aspecten van de oorlog en de oorlogsomstandigheden en van de mensen, die deze ondergingen. De schrijver is werkzaam bij Werkspoor in Amsterdam en woont met zijn Zwitserse vrouw en zijn dochtertje in Santpoort. Hij is van goede familie. Hij beleeft de oorlog sterk, met inzet van al zijn emoties, en is zeer principieel. De vraag of hij wel of niet zal wachtlopen b.v. dijt uit tot een probleem van grote afmetingen. Hij heeft wel illegale contacten, doet ook enig illegaal werk, waarover hij uit voorzichtigheid weinig schrijft. De meidagen van 1940 brengt hij door als artillerie-officier in de Peel, bij Mill (het afslaan van de aanval van een Duitse pantsertrein). Een heldere en emotionele beschrijving van de terugtocht door Brabant, uit Brabant naar Schouwen en Duiveland, het voortzetten van de strijd in Zeeland en tenslotte de capitulatie. Later weer in zijn burgerbetrekking werkzaam, stelt hij een rapport samen over Werkspoor, dat, ter voorlichting bij eventuele bombardementen, aan de geallieerden wordt doorgegeven. - In de zomer van 1943 duikt hij onder omdat hij het in krijgsgevangenschap gaan principieel afwijst, verder uit tegenzin tegen de in zijn ogen te ver gaande collaboratie bij Werkspoor en omdat hij zich te veel geëxposeerd heeft. Hij houdt zich vooral daarna druk bezig met concepten voor wereldhervorming op politiek en geestelijk plan. Een lezing hierover, clandestien in beperkte kring in Santpoort gehouden, resulteert tenslotte in een groot geschreven stuk, een plan "De Verenigde Volken", dat hij bestemt voor de conferentie van San Francisco en dat hij in april 1945 (hij woont dan, geëvacueerd uit Santpoort, in Overveen), per fiets over de Veluwe tot bij Apeldoorn, door de linies brengt. Een grote teleurstelling volgt: alle autoriteiten wijzen hem af.