M.B.G. Smit-Sloot: Dagboek (fotokopie van handschrift)

Mevrouw Smit, tijdens het schrijven van het dagboek nog mej. Sloot, werkt op de boerderij van haar vader, "De Vinkenhorst", (plm. 50 stuks vee) in de huishouding en helpt, als dat nodig is, bij het boerenwerk. Zij beschrijft in haar dagboek de gebeurtenissen in het gezin en in haar persoonlijk leven. Zij is sinds juni 1943 officieel verloofd met Jozef Smit, die eerst bij de Grondmaatschappij in de Peel, later bij de Grondmaatschappij in de Noordoostpolder werkt (Schokland). De bedoeling is, daar mettertijd een boerderij te krijgen. Van de oorlog merkt men op de boerderij betrekkelijk weinig. Men herbergt een enkele onderduiker; pas in september 1944 en later evacué's (doortrekkers) en ingekwartierde Duitse militairen. Sedert februari 1945 wordt de streek door granaten en bommen onveilig gemaakt; men huist veel in de kelder. Eind februari komt het gevreesde bevel tot evacuatie. Alle vee en inboedel kan, voorbereid als men is, in veiligheid gebracht worden. Het gezin trekt in bij de schoonouders van mej. Smit, die een boerderij hebben in Netterden. Eerst is het zeer rustig, later wordt ook daar veel hinder ondervonden. De mannen graven en rijden wel, gedwongen, voor de Duitsers, met wie de verstandhouding bovendien niet slecht is (Volkssturm). Mej. Smit wast soms, voor het ziekenhuis in Gendringen, kleren van mannen die in het kamp Rees geweest zijn. Tot in deze tijd toe heeft men met eten niet de minste krimp: men bakt taarten, eet rijstpudding, drinkt alcohol. Bevrijding 29 maart 1945. Zeer korte tijd inkwartiering van Canadezen. Half april gaat het gezin naar de Vinkenhorst terug; er is zo goed als niets gestolen of vernield Mevrouw Smit, tijdens het schrijven van het dagboek nog mej. Sloot, werkt op de boerderij van haar vader, "De Vinkenhorst", (plm. 50 stuks vee) in de huishouding en helpt, als dat nodig is, bij het boerenwerk. Zij beschrijft in haar dagboek de gebeurtenissen in het gezin en in haar persoonlijk leven. Zij is sinds juni 1943 officieel verloofd met Jozef Smit, die eerst bij de Grondmaatschappij in de Peel, later bij de Grondmaatschappij in de Noordoostpolder werkt (Schokland). De bedoeling is, daar mettertijd een boerderij te krijgen. Van de oorlog merkt men op de boerderij betrekkelijk weinig. Men herbergt een enkele onderduiker; pas in september 1944 en later evacué's (doortrekkers) en ingekwartierde Duitse militairen. Sedert februari 1945 wordt de streek door granaten en bommen onveilig gemaakt; men huist veel in de kelder. Eind februari komt het gevreesde bevel tot evacuatie. Alle vee en inboedel kan, voorbereid als men is, in veiligheid gebracht worden. Het gezin trekt in bij de schoonouders van mej. Smit, die een boerderij hebben in Netterden. Eerst is het zeer rustig, later wordt ook daar veel hinder ondervonden. De mannen graven en rijden wel, gedwongen, voor de Duitsers, met wie de verstandhouding bovendien niet slecht is (Volkssturm). Mej. Smit wast soms, voor het ziekenhuis in Gendringen, kleren van mannen die in het kamp Rees geweest zijn. Tot in deze tijd toe heeft men met eten niet de minste krimp: men bakt taarten, eet rijstpudding, drinkt alcohol. Bevrijding 29 maart 1945. Zeer korte tijd inkwartiering van Canadezen. Half april gaat het gezin naar de Vinkenhorst terug; er is zo goed als niets gestolen of vernield