J.M. Lodewijk-Poolman: Dagboek en verslag (fotokopie van handschrift; in 2 ex.)

Johanna Maria Poolman (18 januari 1903 - 8 mei 1987) is de vrouw van Johan Anton Lodewijk (7 augustus 1900 - 24 september 1984), die als lid van "Comité Vrij Nederland" 6 januari 1941 gevangen wordt genomen en na een verblijf van enige weken in het Huis van Bewaring aan de Weteringschans naar de gevangenis te Scheveningen wordt overgebracht. Bij het proces, dat tussen 25 juni en 1 juli 1941 in Den Haag plaats heeft, wordt hij tot 5 jaar tuchthuisstraf veroordeeld en spoedig daarop naar Duitsland getransporteerd. Hij verblijft o.a. enige tijd in de tuchthuizen Rheinbach en Siegburg en komt kort na de bevrijding, 26 mei 1945, weer thuis. Het voorgaande is door zijn vrouw in haar dagboek vastgelegd. Hiernaast geeft zij verslag van haar eigen leven, dat, naar het schijnt, uiterlijk betrekkelijk ongewijzigd wordt voortgezet. De handwerklessen, die zij op verschillende scholen geeft, houdt zij aan en hun huis in Amstelveen blijft zij bewonen, hoewel zij vooral aanvankelijk veel bij haar ouders in Amsterdam vertoeft, kleine en grotere moeilijkheden (financiële, sociale) gaan door, maar onder deze oppervlakte is zij alleen vervuld van verlangen naar haar man, van bezorgdheid voor hem en van haar bemoeienissen ten gunste van hem. Met zijn advocaat, de N.S.B.'er mr. Van Kuyk, onderhoudt zij voortdurend een intensief contact; zij krijgt in de loop van de tijd grote waardering en sympathie voor hem. In februari 1943 verliest zij bij een tramongeluk haar rechtervoet Johanna Maria Poolman (18 januari 1903 - 8 mei 1987) is de vrouw van Johan Anton Lodewijk (7 augustus 1900 - 24 september 1984), die als lid van "Comité Vrij Nederland" 6 januari 1941 gevangen wordt genomen en na een verblijf van enige weken in het Huis van Bewaring aan de Weteringschans naar de gevangenis te Scheveningen wordt overgebracht. Bij het proces, dat tussen 25 juni en 1 juli 1941 in Den Haag plaats heeft, wordt hij tot 5 jaar tuchthuisstraf veroordeeld en spoedig daarop naar Duitsland getransporteerd. Hij verblijft o.a. enige tijd in de tuchthuizen Rheinbach en Siegburg en komt kort na de bevrijding, 26 mei 1945, weer thuis. Het voorgaande is door zijn vrouw in haar dagboek vastgelegd. Hiernaast geeft zij verslag van haar eigen leven, dat, naar het schijnt, uiterlijk betrekkelijk ongewijzigd wordt voortgezet. De handwerklessen, die zij op verschillende scholen geeft, houdt zij aan en hun huis in Amstelveen blijft zij bewonen, hoewel zij vooral aanvankelijk veel bij haar ouders in Amsterdam vertoeft, kleine en grotere moeilijkheden (financiële, sociale) gaan door, maar onder deze oppervlakte is zij alleen vervuld van verlangen naar haar man, van bezorgdheid voor hem en van haar bemoeienissen ten gunste van hem. Met zijn advocaat, de N.S.B.'er mr. Van Kuyk, onderhoudt zij voortdurend een intensief contact; zij krijgt in de loop van de tijd grote waardering en sympathie voor hem. In februari 1943 verliest zij bij een tramongeluk haar rechtervoet Bij de paginering is een fout begaan: achter blz. 576 volgt eerst het gedeelte, genummerd 244-39l. Tussen blz. 198 en 199 en blz. 748 en 749 ontbreken een of enkele bladzijden Fragmenten uit dit dagboek zijn gepubliceerd als deel één in de reeks Lief dagboek: meelezen met Nederlanders in de oorlog .