A. van Bezooijen: Getypt verslag (cahier)

In juni 1940 is Arie van Bezooijen, dan negentien jaar oud, gediplomeerd onderwijzer. In Volk en Vaderland, het weekblad van de N.S.B., leest hij over de mogelijkheid om les te geven in Duitsland. In 1941 wordt Arie aangesteld als onderwijzer in een Duits mijnwerkersdorpje. Vervolgens solliciteert hij naar een baan aan de Deutsche Schule in Arnhem. Na daar enige tijd te hebben gewerkt, wordt hij overgeplaatst naar de Deutsche Schule in Den Haag, waar de kinderen van rijkscommissaris Seyss-Inquart onderwijs genieten. Wegens invasiegevaar zal de school worden overgeplaatst naar het buitenland. In Berlijn meldt Arie zich dan aan voor de militaire dienst, waarna hij naar het oostfront vertrekt. Daar belandt hij al gauw in Russisch krijgsgevangenschap. Dit getypte verslag heeft betrekking op de periode januari-juli 1945. Met zijn kameraden Kees en Tim, net als hij voortvluchtige krijgsgevangenen, trekt hij door Polen. Eenmaal bestuurt hij een slee met paarden ervoor, vol zwaargewonden, veelal ‘met doorgeschoten en/of bevroren ledematen’, waaronder een huilende Russische officier. De jongens verblijven enige tijd op een boerderij die ooit toebehoorde aan een hoge partijfunctionaris, dichtbij de Poolse stad Flatow (tegenwoordig Zlotów geheten). Mede door de goede verzorging van het aanwezige vee weten de drie mannen zich prima in leven te houden. Het tijdelijke onderkomen is rijkelijk gevuld met weck- en drankflessen. Met een uitgebreid Nederlands liedjesrepertoire weet men de plaatselijke bevolking te vermaken en in veel van de Poolse huizen blijkt een piano aanwezig. In de zomer van 1945 wordt Arie, die best wat langer in Polen had willen blijven, op transport gesteld naar Nederland. Na enige jaren in strafkampen te hebben gezeten (vermoedelijk ook in Kamp Vught) is hij in 1948 vrij. Van Bezooijen werkt na de oorlog onder andere als fabrieksarbeider: hij mag geen les meer geven. In 2010 overlijdt hij in Leeuwarden. In juni 1940 is Arie van Bezooijen, dan negentien jaar oud, gediplomeerd onderwijzer. In Volk en Vaderland, het weekblad van de N.S.B., leest hij over de mogelijkheid om les te geven in Duitsland. In 1941 wordt Arie aangesteld als onderwijzer in een Duits mijnwerkersdorpje. Vervolgens solliciteert hij naar een baan aan de Deutsche Schule in Arnhem. Na daar enige tijd te hebben gewerkt, wordt hij overgeplaatst naar de Deutsche Schule in Den Haag, waar de kinderen van rijkscommissaris Seyss-Inquart onderwijs genieten. Wegens invasiegevaar zal de school worden overgeplaatst naar het buitenland. In Berlijn meldt Arie zich dan aan voor de militaire dienst, waarna hij naar het oostfront vertrekt. Daar belandt hij al gauw in Russisch krijgsgevangenschap. Dit getypte verslag heeft betrekking op de periode januari-juli 1945. Met zijn kameraden Kees en Tim, net als hij voortvluchtige krijgsgevangenen, trekt hij door Polen. Eenmaal bestuurt hij een slee met paarden ervoor, vol zwaargewonden, veelal ‘met doorgeschoten en/of bevroren ledematen’, waaronder een huilende Russische officier. De jongens verblijven enige tijd op een boerderij die ooit toebehoorde aan een hoge partijfunctionaris, dichtbij de Poolse stad Flatow (tegenwoordig Zlotów geheten). Mede door de goede verzorging van het aanwezige vee weten de drie mannen zich prima in leven te houden. Het tijdelijke onderkomen is rijkelijk gevuld met weck- en drankflessen. Met een uitgebreid Nederlands liedjesrepertoire weet men de plaatselijke bevolking te vermaken en in veel van de Poolse huizen blijkt een piano aanwezig. In de zomer van 1945 wordt Arie, die best wat langer in Polen had willen blijven, op transport gesteld naar Nederland. Na enige jaren in strafkampen te hebben gezeten (vermoedelijk ook in Kamp Vught) is hij in 1948 vrij. Van Bezooijen werkt na de oorlog onder andere als fabrieksarbeider: hij mag geen les meer geven. In 2010 overlijdt hij in Leeuwarden. Bevat de naoorlogse uitgaven Witboek betreffende het gebeurde in de Nederlandse internerings- en bewakingskampen in de jaren na de bevrijding (Amsterdam: De Nieuwe Post, ca. 1949) en Kamptoestanden 1944- '45 - '48 (Hendrik Willem van der Vaart Smit, N.V. Uitgeverij Keizerskroon - Haarlem, 1949).