W.B. van Diggelen: Verslag in de vorm van een brief (kopieën van getypte tekst op losse vellen A4-papier)

W.B. van Diggelen (Zwolle 1901 - Doorn 1978) werkt als chef Algemene Dienst en Veiligheid bij de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij in Rotterdam. Eind 1944, nadat de fabriek volledig is verwoest, vertrekt Van Diggelen naar Doorn, waar zijn gezin al woont vanaf mei 1940. Aan zijn broer Alexander en diens echtgenote Oeda, woonachtig in Californië, schrijft hij aan het einde van de oorlog een brief met daarin een verslag over het leven in Nederland gedurende de laatste maanden van de bezetting. Beschreven wordt hoezeer hij en echtgenote Pops zich met hun gezin geïsoleerd voelen in Doorn, inmiddels verstoken van elektriciteit en telefoon, en waar "de bosschen verdwijnen met de dag, daar er geen kolen zijn''. Naast de Hongerwinter zijn er de zorgen om zoon Ben, op dat moment gevangene in Kamp Amersfoort, wegens zijn weigering in Duitsland te gaan werken. In april 1945 keert Ben, doodziek en onder de hoede van het Rode Kruis, terug naar huis. Korte tijd daarna viert het gezin echter uitbundig de bevrijding. Tot het droevige bericht komt dat de vader van Van Diggelen enige maanden eerder blijkt te zijn overleden. W.B. van Diggelen (Zwolle 1901 - Doorn 1978) werkt als chef Algemene Dienst en Veiligheid bij de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij in Rotterdam. Eind 1944, nadat de fabriek volledig is verwoest, vertrekt Van Diggelen naar Doorn, waar zijn gezin al woont vanaf mei 1940. Aan zijn broer Alexander en diens echtgenote Oeda, woonachtig in Californië, schrijft hij aan het einde van de oorlog een brief met daarin een verslag over het leven in Nederland gedurende de laatste maanden van de bezetting. Beschreven wordt hoezeer hij en echtgenote Pops zich met hun gezin geïsoleerd voelen in Doorn, inmiddels verstoken van elektriciteit en telefoon, en waar "de bosschen verdwijnen met de dag, daar er geen kolen zijn''. Naast de Hongerwinter zijn er de zorgen om zoon Ben, op dat moment gevangene in Kamp Amersfoort, wegens zijn weigering in Duitsland te gaan werken. In april 1945 keert Ben, doodziek en onder de hoede van het Rode Kruis, terug naar huis. Korte tijd daarna viert het gezin echter uitbundig de bevrijding. Tot het droevige bericht komt dat de vader van Van Diggelen enige maanden eerder blijkt te zijn overleden. Bevat kopieën van door Van Diggelen uitgetypte nieuwsberichten, uit de periode 17 april - 6 mei 1945. (C. Cohen Tervaert, ondergedoken huisgenoot van het gezin Van Diggelen, luisterde elke avond met een kristalontvanger naar de BBC. Van Diggelen zelf typte het belangrijkste nieuws, waarna iemand anders voor de verspreiding van de doorslagen zorgde.)