Wim Raaijmakers: Dagboek Bevrijding van Helmond 1944 geschreven door opa W.Raaijmakers

De auteur vertelt hoe de Duitsers rond Dolle Dinsdag in september 1944 met duizenden op allerlei voertuigen of lopend wegtrekken langs zijn huis in Helmond richting Venlo. Materiaal wordt achtergelaten. Ze nemen overal fietsen mee. Ook de zijne is verdwenen. Na een korte tijd komen ze weer terug. Er moeten door de bevolking verdedigingswerken gegraven worden. Men bereidt zich voor op een strijd met de Engelsen. Geschutswerk en versperringen worden aangelegd en bruggen worden opgeblazen. Hij hoort het lawaai van de naderende Engelsen. De spanning stijgt, het werk ligt stil. 15 September 1944 evacueert hij met zijn grote gezin met de noodzakelijke spullen per paard en wagen naar een boer in Mierlo. Hun huis wordt dichtgespijkerd tegen plundering. Zondag 17 September doet hij met een zoon een mislukte poging om Helmond te bezoeken. Er zijn laag vliegende vliegtuigen in de lucht. Ze helpen de boer op het land. De geallieerden naderen, Eindhoven wordt bevrijd. 20 September komen de Engelsen in Mierlo aan, maar trekken door naar Geldrop. De nacht erop wordt zwaar gevochten in de omgeving van Eindhoven. Ze raken gewend aan het lawaai. De volgende dag wordt er flink geschoten. Engelse tanks passeren, terwijl ze in de loopgraaf zitten. Ze ontvangen de Engelsen met thee en boterhammen en wisselen sigaretten uit. De Engelsen gaan door naar Helmond. De nachten erop wordt er flink gevochten bij hen in de buurt en ze verhuizen naar een andere boer, waar al meerdere mensen zijn ondergebracht. Bij de gevechten tussen Duitsers en Engelsen wordt hun woonplaats Mierlo hevig getroffen. Ze keren toch naar huis terug. een Engelse kapitein wordt bij hen ingekwartierd. De eerste week van oktober is het een drukte van belang. Daarna zijn ze bevrijd en gaan de Engelsen aan de gang met het vernieuwen van de kapotgemaakte bruggen. Hier eindigt het handgeschreven dagboek. De auteur vertelt hoe de Duitsers rond Dolle Dinsdag in september 1944 met duizenden op allerlei voertuigen of lopend wegtrekken langs zijn huis in Helmond richting Venlo. Materiaal wordt achtergelaten. Ze nemen overal fietsen mee. Ook de zijne is verdwenen. Na een korte tijd komen ze weer terug. Er moeten door de bevolking verdedigingswerken gegraven worden. Men bereidt zich voor op een strijd met de Engelsen. Geschutswerk en versperringen worden aangelegd en bruggen worden opgeblazen. Hij hoort het lawaai van de naderende Engelsen. De spanning stijgt, het werk ligt stil. 15 September 1944 evacueert hij met zijn grote gezin met de noodzakelijke spullen per paard en wagen naar een boer in Mierlo. Hun huis wordt dichtgespijkerd tegen plundering. Zondag 17 September doet hij met een zoon een mislukte poging om Helmond te bezoeken. Er zijn laag vliegende vliegtuigen in de lucht. Ze helpen de boer op het land. De geallieerden naderen, Eindhoven wordt bevrijd. 20 September komen de Engelsen in Mierlo aan, maar trekken door naar Geldrop. De nacht erop wordt zwaar gevochten in de omgeving van Eindhoven. Ze raken gewend aan het lawaai. De volgende dag wordt er flink geschoten. Engelse tanks passeren, terwijl ze in de loopgraaf zitten. Ze ontvangen de Engelsen met thee en boterhammen en wisselen sigaretten uit. De Engelsen gaan door naar Helmond. De nachten erop wordt er flink gevochten bij hen in de buurt en ze verhuizen naar een andere boer, waar al meerdere mensen zijn ondergebracht. Bij de gevechten tussen Duitsers en Engelsen wordt hun woonplaats Mierlo hevig getroffen. Ze keren toch naar huis terug. een Engelse kapitein wordt bij hen ingekwartierd. De eerste week van oktober is het een drukte van belang. Daarna zijn ze bevrijd en gaan de Engelsen aan de gang met het vernieuwen van de kapotgemaakte bruggen. Hier eindigt het handgeschreven dagboek. Achterin het schriftje staan enkele pagina's Engelse les.