Jan Man in 't Veld: Brief met toelichting (Handgeschreven tekst op vellen papier)

Op 3 september 1944 is er een bombardement op het vliegveld van Eindhoven, waar de auteur dan woont. In de omgeving gaan ruiten kapot. De berichten, verspreid door de radio dat de Engelsen in Breda zijn, blijken niet waar te zijn, maar de Duitsers raken in paniek. In de nacht van 4 op 5 september vluchten ze weg, waarbij ze hun onderkomen in brand steken. Het wordt de brandweer bijna onmogelijk gemaakt te blussen door plundering en sloop van burgers. Dolle Dinsdag is aangebroken, de dag van hun bevrijding. 's Nachts zijn er explosies doordat bunkers vol munitie worden opgeblazen. De mensen vluchten de schuilkelders in. Bij hemzelf valt de schade mee, de deuren zijn uit de sponningen geslagen. In de stad zijn bijna overal de ruiten stuk. De mensen halen met levensgevaar van het vliegveld kolen, hout en aardappelen. Huizen, waar Duitsers hebben gewoond mogen leeggehaald worden omdat ze anders toch in brand gestoken worden. Hij bemachtigt een zak rogge en haver. Maar de Duitsers komen terug en vorderen fietsen. Ze repareren de telefoonlijnen en beginnen bij Philips machines weg te slepen. 17 September 1944 worden de wegen om Eindhoven gebombardeerd. 's Middags landen duizenden parachutisten en zweefvliegtuigen zorgen voor bevoorrading. 18 September is Eindhoven officieel bevrijd. De binnenstad wordt afgesloten en ontruimd. Duitse vliegtuigen bombarderen de stad, waarbij 300 slachtoffers vallen. Hij verstopt zich een week lang bij een boer in het hooi uit angst voor terugkerende Duitsers. De Engelsen repareren het vliegveld. Gas-, water- en electriciteitsvoorziening komen maar langzaam op gang. De eerste maanden is er niet veel voedsel, behalve brood en appels. In de winter komt het stookhout voor de potkachel uit het bos. In een van de Engelsen gekregen blikje koken ze 's avonds het theewater. Als kerstdiner weten ze een paar haantjes te versieren. Er komen V1's neer, die schrik veroorzaken. Met Nieuwjaar wordt het vliegveld door de Duitsers gebombardeerd. Op 3 september 1944 is er een bombardement op het vliegveld van Eindhoven, waar de auteur dan woont. In de omgeving gaan ruiten kapot. De berichten, verspreid door de radio dat de Engelsen in Breda zijn, blijken niet waar te zijn, maar de Duitsers raken in paniek. In de nacht van 4 op 5 september vluchten ze weg, waarbij ze hun onderkomen in brand steken. Het wordt de brandweer bijna onmogelijk gemaakt te blussen door plundering en sloop van burgers. Dolle Dinsdag is aangebroken, de dag van hun bevrijding. 's Nachts zijn er explosies doordat bunkers vol munitie worden opgeblazen. De mensen vluchten de schuilkelders in. Bij hemzelf valt de schade mee, de deuren zijn uit de sponningen geslagen. In de stad zijn bijna overal de ruiten stuk. De mensen halen met levensgevaar van het vliegveld kolen, hout en aardappelen. Huizen, waar Duitsers hebben gewoond mogen leeggehaald worden omdat ze anders toch in brand gestoken worden. Hij bemachtigt een zak rogge en haver. Maar de Duitsers komen terug en vorderen fietsen. Ze repareren de telefoonlijnen en beginnen bij Philips machines weg te slepen. 17 September 1944 worden de wegen om Eindhoven gebombardeerd. 's Middags landen duizenden parachutisten en zweefvliegtuigen zorgen voor bevoorrading. 18 September is Eindhoven officieel bevrijd. De binnenstad wordt afgesloten en ontruimd. Duitse vliegtuigen bombarderen de stad, waarbij 300 slachtoffers vallen. Hij verstopt zich een week lang bij een boer in het hooi uit angst voor terugkerende Duitsers. De Engelsen repareren het vliegveld. Gas-, water- en electriciteitsvoorziening komen maar langzaam op gang. De eerste maanden is er niet veel voedsel, behalve brood en appels. In de winter komt het stookhout voor de potkachel uit het bos. In een van de Engelsen gekregen blikje koken ze 's avonds het theewater. Als kerstdiner weten ze een paar haantjes te versieren. Er komen V1's neer, die schrik veroorzaken. Met Nieuwjaar wordt het vliegveld door de Duitsers gebombardeerd.