Anton van Donkelaar: 2 Brieven (handgeschreven tekst)

De auteur schrijft aan een vriend in Dordrecht dat nu, eind 1944, de oorlog direct merkbaar wordt. Het werk op de werf wordt stilgelegd en de stroomlevering wordt verminderd. De drijvende schepen worden weggehaald en er volgen vernielingen en ontploffingen in de haven. Kranen vallen om, olie-installaties branden uit en kademuren worden vernield. Er is geen elektra en gas, wel water. Fietsen worden gevorderd. Op 10 december 1944 schrijft hij over de voedselschaarste en het gebrek aan stroom. In één kamer wordt geleefd met een potkachel, 's avonds zorgen een carbidlamp en een stormlamp voor verlichting. Ze proberen licht aan te leggen met behulp van een accu en een windcharger. De kinderen hebben soms vrij van school. Ze hebben zieke kennissen. Maar er is nog te eten, ze hebben het nog niet koud gehad en hebben nog een dak boven hun hoofd. De auteur schrijft aan een vriend in Dordrecht dat nu, eind 1944, de oorlog direct merkbaar wordt. Het werk op de werf wordt stilgelegd en de stroomlevering wordt verminderd. De drijvende schepen worden weggehaald en er volgen vernielingen en ontploffingen in de haven. Kranen vallen om, olie-installaties branden uit en kademuren worden vernield. Er is geen elektra en gas, wel water. Fietsen worden gevorderd. Op 10 december 1944 schrijft hij over de voedselschaarste en het gebrek aan stroom. In één kamer wordt geleefd met een potkachel, 's avonds zorgen een carbidlamp en een stormlamp voor verlichting. Ze proberen licht aan te leggen met behulp van een accu en een windcharger. De kinderen hebben soms vrij van school. Ze hebben zieke kennissen. Maar er is nog te eten, ze hebben het nog niet koud gehad en hebben nog een dak boven hun hoofd.