Jacob van Beek: Dagboek met bijlagen (computeruitdraai)

De auteur meldt zich met enige plaatsgenoten uit Ridderkerk vrijwillig voor de arbeidsdienst. Hij maakt een lange treinreis naar Duitsland. Ze komen aan in het stadion in Keulen en marcheren vervolgens naar een werkkamp in Rhiel. Door de voortdurende bombardementen op Keulen is de waterleiding kapot en is er geen drinkwater. Ze hebben honger. De toiletten zijn smerig. Het vriest bijna 20 graden en het sneeuwt. Er heerst angina en diaree. Het stro, waarop ze slapen wordt zo nu en dan ververst. Pas na een maand krijgt hij een echt bed. Hij verricht sjouwwerk en alleen zondagsmiddags hoeft hij niet te werken. Er worden dan psalmen gezongen en preken gelezen. De auteur is een zeer gelovig mens. Hij betreurt zijn aanmelding en velangt naar huis. Begin maart gaat hij te voet naar Mühlheim en daarna per trein in open wagons naar Gelsenkirchen. De bewakers gaan er vandoor. Hij overnacht in een kolenmijn en gaat lopend verder naar een Lager in Gelsenkirchen-Gladbeck, waar hij aan het werk gezet wordt. Soms werkt hij bij een boer in de omgeving. Ze ontvluchten het Lager en gaan bij boeren werken in Datteln. 2 April ontmoet hij de eerste Amerikanen. Met een klein groepje maken ze zich meester van een kar en krijgen in Dinslaken verzorging en voedsel. Via een Lager vertrekt hij 17 april met 150 man naar Nederland. De tocht gaat per auto via Vlodrop en Eindhoven, waar ze goed te eten krijgen, ingeschreven en ontluisd worden. 27 april eindigt de tocht in Venhorst, waar hij bij een boerenfamilie ondergebracht wordt. N.B. Het dagboek is onderdeel van de eindscriptie van de zoon van de auteur (Herman Marinus van Beek). Deze volgde een opleiding tot godsdienstleraar. De titel van de scriptie is "Christenen en hun verzet tegen de overheid 1940 - 1945". De probleemstelling: Hebben christenen het recht op verzet tegen de overheid, en zo ja in welke situaties? (december 2000). De auteur meldt zich met enige plaatsgenoten uit Ridderkerk vrijwillig voor de arbeidsdienst. Hij maakt een lange treinreis naar Duitsland. Ze komen aan in het stadion in Keulen en marcheren vervolgens naar een werkkamp in Rhiel. Door de voortdurende bombardementen op Keulen is de waterleiding kapot en is er geen drinkwater. Ze hebben honger. De toiletten zijn smerig. Het vriest bijna 20 graden en het sneeuwt. Er heerst angina en diaree. Het stro, waarop ze slapen wordt zo nu en dan ververst. Pas na een maand krijgt hij een echt bed. Hij verricht sjouwwerk en alleen zondagsmiddags hoeft hij niet te werken. Er worden dan psalmen gezongen en preken gelezen. De auteur is een zeer gelovig mens. Hij betreurt zijn aanmelding en velangt naar huis. Begin maart gaat hij te voet naar Mühlheim en daarna per trein in open wagons naar Gelsenkirchen. De bewakers gaan er vandoor. Hij overnacht in een kolenmijn en gaat lopend verder naar een Lager in Gelsenkirchen-Gladbeck, waar hij aan het werk gezet wordt. Soms werkt hij bij een boer in de omgeving. Ze ontvluchten het Lager en gaan bij boeren werken in Datteln. 2 April ontmoet hij de eerste Amerikanen. Met een klein groepje maken ze zich meester van een kar en krijgen in Dinslaken verzorging en voedsel. Via een Lager vertrekt hij 17 april met 150 man naar Nederland. De tocht gaat per auto via Vlodrop en Eindhoven, waar ze goed te eten krijgen, ingeschreven en ontluisd worden. 27 april eindigt de tocht in Venhorst, waar hij bij een boerenfamilie ondergebracht wordt. N.B. Het dagboek is onderdeel van de eindscriptie van de zoon van de auteur (Herman Marinus van Beek). Deze volgde een opleiding tot godsdienstleraar. De titel van de scriptie is "Christenen en hun verzet tegen de overheid 1940 - 1945". De probleemstelling: Hebben christenen het recht op verzet tegen de overheid, en zo ja in welke situaties? (december 2000).