J.B.D. Kuyl: Dagboek (handgeschreven tekst in klein "Taschenbuch" (9 x 13,5 cm))

Bontgekleurde vlaggen wapperen op het kampterrein. Het zijn de eerste dagen van de bevrijding van het kamp, waar de auteur samen met o.a.krijgsgevangenen en gevangenen uit Colditz was opgesloten. De toestand is chaotisch, er is gebrek aan water en de voedselvoorziening is slecht. Er heerst zedeloosheid. Hij maakt voor het eerst wandelingen buiten het kamp en wacht ongeduldig op zijn vertrek. Hij verlangt naar huis. De omgeving is verwoest en geplunderd en de plaatselijke bevolking is gevlucht. Eind mei wordt de bagage per vrachtauto naar het station gebracht en vertrekt hij. De terugreis wordt een langdurige tocht. Ze komen met de trein in het volledig verwoeste Neu-Brandenburg aan. De groep wordt overgenomen door de Amerikanen, daarna door de Engelsen. Het gaat verder per vrachtauto en trein via Schwerin. Ze passeren de demarcatielijn, gaan via Lunaberg en moeten zich weer laten registreren. Ze passeren Rheine en Osnabrück en reizen soms in open goederenwagons, dan weer met vrachtauto's. Bij de Nederlandse grens (Glanerbrug) volgt de laatste registratie. De ontvangst door bevolking van Enschede noemt hij koel. Na ontluizing, een goede maaltijd, een warme douche en een geneeskundig onderzoek kunnen ze zich eindelijk vrij door de stad bewegen. Bontgekleurde vlaggen wapperen op het kampterrein. Het zijn de eerste dagen van de bevrijding van het kamp, waar de auteur samen met o.a.krijgsgevangenen en gevangenen uit Colditz was opgesloten. De toestand is chaotisch, er is gebrek aan water en de voedselvoorziening is slecht. Er heerst zedeloosheid. Hij maakt voor het eerst wandelingen buiten het kamp en wacht ongeduldig op zijn vertrek. Hij verlangt naar huis. De omgeving is verwoest en geplunderd en de plaatselijke bevolking is gevlucht. Eind mei wordt de bagage per vrachtauto naar het station gebracht en vertrekt hij. De terugreis wordt een langdurige tocht. Ze komen met de trein in het volledig verwoeste Neu-Brandenburg aan. De groep wordt overgenomen door de Amerikanen, daarna door de Engelsen. Het gaat verder per vrachtauto en trein via Schwerin. Ze passeren de demarcatielijn, gaan via Lunaberg en moeten zich weer laten registreren. Ze passeren Rheine en Osnabrück en reizen soms in open goederenwagons, dan weer met vrachtauto's. Bij de Nederlandse grens (Glanerbrug) volgt de laatste registratie. De ontvangst door bevolking van Enschede noemt hij koel. Na ontluizing, een goede maaltijd, een warme douche en een geneeskundig onderzoek kunnen ze zich eindelijk vrij door de stad bewegen.