Salo J. Florsheim: Brief (getypte tekst (fotokopie))

De joodse auteur schrijft over de tijd die hij heeft doorgebracht in Theresienstadt. Hij vertelt over de bouw en ligging van de stad en de bewaking. Over de joodse zelforganisatie wat betreft de voedselvoorziening, de administratie, de rechtspraak, de ziekenverzorging en het werk. Dit alles onder controle van de SS. Na een lange reis in veewagens komt hij september 1944 met z'n familie vanuit Westerbork hier aan. De ontvangst is in een kazerne. Hij moet z'n bezittingen afgeven en krijgt een stromatras om op te slapen. Ze staan op de 'Barneveld-lijst', wat hen voorlopig vrijwaart van deportatie. Hij ontmoet bekenden en familie. Door een Tjech wordt hij op de hoogte gehouden van de politieke toestand. Hij wordt tewerkgesteld bij het registreren van zijn transport. Er zijn zoveel transporten naar Auschwitz tot er bijna alleen zieken en invaliden over zijn. Hij werkt hard om extra eten voor de hele familie te krijgen. Daarbij geven Deense joden, die pakketten van thuis ontvangen, hem voedsel. Hij werkt bij de drainage op een buiten het kamp gelegen terrein en moet nieuwe barakken bouwen. Ook werkt hij in de bakkerij, waardoor hij extra brood krijgt. Het Zwitserse Rode Kruis stuurt hen enkele pakketten. De laatste 3 maanden is er door transporten uit andere kampen een enorme bevolkingstoename van vaak verzwakte mensen. Er is dan zeer weinig te eten. Rond 10 mei worden ze door de Russen bevrijd. Er arriveert een groep artsen en verpleegsters. Ze verlaten het kamp illegaal, kunnen met een overvolle trein via een lange reis door het verwoeste Duitsland mee naar Nederland. Midden juni komen ze aan op het Centraal Station te Amsterdam, waar een klein joods ontvangstcomite hen opwacht. N.B. De brief is geschreven aan Lola Kramarsky, die in New York woont De joodse auteur schrijft over de tijd die hij heeft doorgebracht in Theresienstadt. Hij vertelt over de bouw en ligging van de stad en de bewaking. Over de joodse zelforganisatie wat betreft de voedselvoorziening, de administratie, de rechtspraak, de ziekenverzorging en het werk. Dit alles onder controle van de SS. Na een lange reis in veewagens komt hij september 1944 met z'n familie vanuit Westerbork hier aan. De ontvangst is in een kazerne. Hij moet z'n bezittingen afgeven en krijgt een stromatras om op te slapen. Ze staan op de 'Barneveld-lijst', wat hen voorlopig vrijwaart van deportatie. Hij ontmoet bekenden en familie. Door een Tjech wordt hij op de hoogte gehouden van de politieke toestand. Hij wordt tewerkgesteld bij het registreren van zijn transport. Er zijn zoveel transporten naar Auschwitz tot er bijna alleen zieken en invaliden over zijn. Hij werkt hard om extra eten voor de hele familie te krijgen. Daarbij geven Deense joden, die pakketten van thuis ontvangen, hem voedsel. Hij werkt bij de drainage op een buiten het kamp gelegen terrein en moet nieuwe barakken bouwen. Ook werkt hij in de bakkerij, waardoor hij extra brood krijgt. Het Zwitserse Rode Kruis stuurt hen enkele pakketten. De laatste 3 maanden is er door transporten uit andere kampen een enorme bevolkingstoename van vaak verzwakte mensen. Er is dan zeer weinig te eten. Rond 10 mei worden ze door de Russen bevrijd. Er arriveert een groep artsen en verpleegsters. Ze verlaten het kamp illegaal, kunnen met een overvolle trein via een lange reis door het verwoeste Duitsland mee naar Nederland. Midden juni komen ze aan op het Centraal Station te Amsterdam, waar een klein joods ontvangstcomite hen opwacht. N.B. De brief is geschreven aan Lola Kramarsky, die in New York woont