Egodocument Müller, mr. P.L.J.M.A.

Mr. Müller vertrekt (na een verblijf in het gijzelaarskamp Beekvliet te St. Michielsgestel van 4 mei 1942 - 18 juni 1943) 22 juni 1943 uit zijn woonplaats Venlo, via Amersfoort, als krijgsgevangen reserve-officier naar het kamp Schildberg in Wartheland (Offlag XXI C. Schildberg). 8 december 1943 ruilt de groep van mr. Müller van verblijfplaats met Noorse krijgsgevangenen en verhuist naar het kamp Grune bij Lissa. (Offlag XXI C./Z. Grune). De toestanden in beide kampen verschillen niet veel. In het eerste huist men in scholen, in het tweede in barakken. De voeding is slecht en onvoldoende; pakketten, voornamelijk Roode Kruis-pakketten, zorgen echter, sedert augustus 1943, voor vrij ruime bijvoeding. Oppassers: achtereenvolgens Engelse, Russische, Italiaanse en Servische krijgsgevangenen, en ook Nederlanders. Ontspanning: onderlinge lezingen, concerten, bridge, cabaret- en toneelvoorstellingen; wat sport; een enkele wandeling onder bewaking. In het algemeen is men ontevreden over de behandeling; protesten worden gericht tot het Zweedse gezantschap; afgevaardigden van dit gezantschap, alsook commissies van het Internationale Roode Kruis bezoeken van tijd tot tijd de kampen. Stemming, onderlinge verhouding: men krijgt wel de indruk, dat de solidariteit overheerste. Kleinere en grotere strubbelingen komen echter voor, ook met onbetrouwbare elementen in eigen kring. Bij de nadering der Russen wordt kamp Grune geëvacueerd. Te voet vertrekt men 20 januari 1945 met bestemming Neu Brandenburg, temidden van de eveneens naar het westen vluchtende bevolking. Men overnacht bij burgers, in scholen, kerken, schuren, kampen. Een keukenwagen rijdt mee. De chaos is vrij groot. Men bereikt, tenslotte per trein, het kamp Mühlberg, reeds vol militairen van velerlei nationaliteit, en reist vandaar na plm. 10 dagen wachten door naar Neu Brandenburg (Offlag 67 Neu Brandenburg). Hier wacht men de bevrijding af.Flensburg of ter plaatse de gebeurtenissen af te wachten, vrij wel unaniem aan het laatste de voorkeur gegeven hebben, en nadat zij drie dagen later, in antwoord op hun protest tegen een desniettemin afgekondigd bevel te vertrekken, nog eens verlof gekregen hebben op eigen risico te blijven, worden zij 28 april door de Russen bevrijd. Tevoren was reeds de Duitse bewaking vertrokken; een gedeelte had zich onder arrest van de krijgsgevangenen gesteld. De repatriatie der Nederlandse krijgsgevangenen heeft ongeveer een maand later plaats. Van 29 mei tot 5 juni reist mr. Müller met een groep in vrij primitieve omstandigheden, en zeer ontevreden, ook over de ontvangst in Nederland, naar het opnamekamp voor krijgsgevangenen "Herrijzend Nederland" in Austerlitz. De volgende dag gaat hij door naar zijn woonplaats Venlo.