«Bijschrift bij publicatie:» Ons dagelijksch brood "Geef ons heden ons dagelijksch brood". Deze bede heeft men nooit beter leeren begrijpen, dan nu. Had men ooit kunnen denken, dat deze zinsnede uit het "Onze vader" de belangrijkste plaats in ons denken zou innemen? Want in dezen hongerwinter 1944 - 1945 is er, vooral in de Westelijke groote steden, niet voldoende voedsel meer. Zelfs zij, die "zwarte" prijzen kunnen betalen ontkomen niet aan de zichtbare vermagering. De middenstanders en de kleine ambtenaren hebben het hard te verantwoorden. Hun spaarcentjes worden verbruikt en hun schoeisel, huisraad en kleeding ruilen zij tegen wat erwten of tarwe.