Archief van V.H. Rutgers

Rutgers was AR kamerlid, minister en hoogleraar aan de juridische faculteit van de Vrije Universiteit. Tijdens de oorlog was hij verzetsman.Tussen 1938 en 1940 was hij voorzitter van het Protestants Hulpcomité voor Uitgewekenen om Ras of Geloof, een organisatie die voor het naziregime gevluchte joden uit Duitsland wilde helpen. Aan het werk voor het Protestants Hulpcomité kwam abrupt een einde met de Duitse bezetting in mei 1940, evenals aan de veiligheid van de geholpen vluchtelingen. In het archief is niets meer over hulp aan Joden na mei 1940 te vinden. Vanuit zijn positie van Rector Magnificus aan de VU gaf hij leiding aan het verzet van het protestants-christelijk onderwijs tegen de gelijkschakelingspoli-tiek van het nationaal-socialistische regime. Hij stond aan het hoofd van een netwerk van vertrouwensmannen, die het verzet in heel het land moesten organiseren. In april 1944 werd Rutgers gearresteerd bij een poging met een bootje naar Engeland over te steken. Hij werd veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf. In februari 1945 is hij overleden in een gevangenis in Emden, als gevolg van slechte behandeling en een zwakke gezondheid. Het archief Rutgers is opgebouwd uit drie hoofdrubrieken. Allereerst een kleine hoofdrubriek betreffende het persoonlijk leven van Rutgers (inventaris-nummer 1-29). Daarna volgt veruit de grootste hoofdrubriek, die gaat over het openbare leven van Rutgers (inventarisnummer 30-136). Tenslotte is er een kleine hoofdrubriek met documentatie (137-148). Het stuk bevat informatie van het Hulpcomité, met bijvoorbeeld lijsten met gegevens van vluchtelingen die geholpen zijn.